Flashback..

Μετά από ένα αποτυχημένο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάσκετ στη Σλοβενία για τη φιλόδοξη εθνική μας ομάδα, μετά από τις 2 νίκες που φέρνουν την εθνική ποδοσφαίρου σε ισοβαθμία με τη (δίκαια πρώτη) Βοσνία και τα μπαράζ προ των πυλών, μετά από 6 αγωνιστικές που διαμορφώνουν σιγά-σιγά την εικόνα μας για το εγχώριο πρωτάθλημα, μετά τις πρώτες απομακρύνσεις προπονητών με σημαντικότερη εκείνη του Τσιώλη από την Τρίπολη, μετά την πρώτη αγωνιστική των ομάδων μας στην Ευρώπη με πολύ ενδιαφέρον για τους διπρόσωπους ερυθρόλευκους αλλά και δύσκολη αλλά πολύτιμη νίκη για τον ΠΑΟΚ, μετά από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τα παραλειπόμενα αυτής, μετά τη σύλληψη βουλευτών αλλά και μετά από ακόμα ένα διπλό(το μεγαλύτερο και πιο τυχερό) του άλλοτε χαμένου από το αεροπλάνο Ολυμπιακού ταυτόχρονα με την εξαγωγή αθλητικού πολιτισμού στην Ολλανδία, επιστροφή εδώ στη σπορτόσφαιρα για την παρακολούθηση των αθλητικών και μη δρωμένων.

Τα παραπάνω είναι λίγα μόνο από αυτά που συνέβησαν κατά την περίοδο σιγής. Θα ακολουθήσουν και κείμενα με αφορμή κάποια από αυτά , ωστόσο για τα υπόλοιπα στο παρόν κείμενο ένας σχολιασμός αγγίζει τα θέματα.

Η πολυσυζητημένη παρουσία της εθνικής μπάσκετ στη Σλοβενία συζητείται ακόμα και σήμερα είτε με δηλώσεις παικτών όπως του Μπουρούση είτε με αφιερώματα δημοσιογράφων που μιλούν για προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τρίτους. Στο δια ταύτα, η ομάδα έφτασε στις 3 σερί αποτυχίες, περιμένει τη wild card της Fiba για να βρεθεί του χρόνου στο μουντομπάσκετ κι έχει χάσει φανερά το δρόμο της. Κάθε ομάδα (ακόμα και εθνικές-ειδικά στο μπάσκετ με τα τουρνουά κάθε καλοκαίρι) κάνει τον κύκλο της, έχει τα πάνω και τα κάτω της. Κι επειδή η συγκεκριμένη έχει αποδείξει την ποιότητά της είναι ώρα οι υπεύθυνοι να τη βοηθήσουν με ηρεμία να βρει το δρόμο της. Δικαιολογημένη η καταιγίδα μετά την αποτυχία, αλλά ας περάσει και ας δούμε το ουράνιο τόξο..

Η άλλη εθνική, αυτή του ποδοσφαίρου συνέχισε στο δρόμο που μας έχει συνηθίσει με τις επαγγελματικές νίκες που οδηγούν στα μεγάλα τουρνουά. Κι εκεί γκρίνια γιατί δε βάζει 6 και 7 γκολ σε κάθε παιχνίδι από ένα ανεξήγητα κακομαθημένο κοινό. Αφορμές η ομάδα δίνει με το μέτριο παιχνίδι της αν και δημιούργησε φάσεις για περισσότερα τέρματα. Σε λογικά πλαίσια είναι θεμιτό να υπάρχει απαίτηση για καλύτερη προσπάθεια από τους παίκτες στον  επιθετικό τομέα, αλλά όλοι θέλουν το καλοκαίρι στη Βραζιλία να βρεθεί και η ελληνική ομάδα. Κι αυτό είναι πιθανό με το δικό της τρόπο, τον ελληνικό. Προσωπικά θεωρώ ότι μπορεί να παρουσιάσει αυτή η ομάδα κάτι καλύτερο στην ανάπτυξή της αλλά ισοπεδωτικός δε θα γίνω καθώς θυμάμαι και την προ 2004 εποχή.

Όσο για τους ελληνικούς συλλόγους, στην Ευρώπη ο ΠΑΟΚ έκανε το χρέος του και έδωσε λίγους βαθμούς στην Ελλάδα στη μεγάλη μάχη με τους δαιμονισμένους Ελβετούς και τους Τούρκους, ενώ ο Ολυμπιακός έκανε ένα πραγματικά απίστευτο πρώτο ημίχρονο που δε θυμάμαι όμοιό του και κατέρρευσε στο δεύτερο δεχόμενος 3 γκολ από κόρνερ  με τον επιρρεπή στο ζήτημα Σάμαρη να πρωταγωνιστεί σε εκείνο το ματς θετικά και αρνητικά. Στην Ελλάδα και το αμφίρροπο πρωτάθλημα που όσο υπολείπεται σε ποιότητα κερδίζει σε ενδιαφέρον, η Καλλονή εξέπληξε αλλά έχασε πλέον τη φόρα της έχοντας όμως 9 πολύτιμους βαθμούς, Πλατανιάς και Όφη δε ξεκολλάνε από το Χ, ο Παναθηναϊκός στρώνει μεν(πιστεύω στον Αναστασίου παρά τα λογικά λάθη), όχι στο βαθμό που οι απίστευτοι δημοσιογράφοι μας λένε, ο Άρης δείχνει εικόνα πρώτου φαβορί για υποβιβασμό με τον Λεβαδειακό που ξηλώθηκε για άγνωστο λόγο το καλοκαίρι να ακολουθεί. Τα Γιάννενα συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν πέρσι, ο Ατρόμητος βρίσκει ρυθμό ενώ ο Αστέρας βιάζεται να μεγαλώσει και τα έσπασε με τον Τσιώλη κάνοντας μια νέα αρχή με την ελπίδα ο επόμενος προπονητής να ταιριάξει το ίδιο με την ομάδα αλλά να συμφωνεί και με τις μεταγραφές…Στην κορυφή ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στο -3, δείχνει ικανός να το παλέψει αλλά ο Ολυμπιακός παραμένει φαβορί για τον τίτλο με μόνη απώλεια το Χ στο Αγρίνιο(όπου ο ΠΑΟΚ έχασε). Τελευταίο αξιοσημείωτο η παραίτηση δεύτερη συνεχόμενη χρονιά του προπονητή της Βέροιας γιατί δε νιώθει κυρίαρχος των αποδυτηρίων και της ομάδας του. Χαρακτηριστική η δήλωση του προπονητή για παίκτες που έβλεπε ξαφνικά μπροστά του χωρίς να τους γνωρίζει.

Αυτά με μια γρήγορη ματιά μέσα από τη σπορτόσφαιρα. Η μαζοχιστική τάση του έλληνα μας εμπνέει και μας διακατέχει με αποτέλεσμα τη συνέχεια της ενασχόλησης με τον «υπέροχο» χώρο του ελληνικού αθλητισμού!

;)