Περί Under 20 2013

Με μια πρόκριση στους 16 ,που άνοιξε την όρεξη των «μικρών» για μεγάλη επιτυχία, αναγκάστηκε ξανά ο αθλητικός κόσμος να ασχοληθεί με την Εθνική νέων. Δηλώσεις  από τους παίκτες μέχρι και για τελικό, αφιερώματα από τους δημοσιογράφους και γενικά τα φώτα πάνω τους και για λίγο μακριά από το μεταγραφικό παζάρι. Την ευφορία ακολούθησε η ήττα από το Ουζμπεκιστάν στη χειρότερη εμφάνιση της ομάδας στο τουρνουά.

Τελικό συμπέρασμα η απογοήτευση; Δεν το νομίζω. Σε αυτή τη φάση οι εθνικές υπάρχουν τόσο για να βλέπουν οι διάφοροι κατάσκοποι τα ταλέντα που ετοιμάζονται να κάνουν το μεγάλο βήμα (αν και αρκετοί ήδη έχουν κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα) αλλά και για να αποκτούν διεθνείς εμπειρίες αυτοί οι παίκτες. Στο συγκεκριμένο τουρνουά μάλιστα με εξαίρεση τη Γαλλία φάνηκε να επικρατεί η δίψα των λιγότερο προβαλλόμενων χωρών με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Ιράκ.

Στην περίπτωση των δικών μας παιδιών, είχαμε μια φουρνιά με παίκτες που έχουν παίξει σε αρκετά παιχνίδια στις ομάδες τους, πράγμα που τους αφαιρούσε κίνητρο κι ας μην το κατανοούν οι ίδιοι αλλά τους έδινε μια παραπάνω εμπειρία την οποία τελικά δεν εκμεταλλεύτηκαν λόγω κακής εμφάνισης στο κρίσιμο ματς, αλλά και μιας επιθετικής φλυαρίας σε όλα τα παιχνίδια. Η ελληνική ομάδα συνήθιζε να έχει την κατοχή αλλά η επιθετικότητα της περιοριζόταν σε κυκλοφορία της μπάλας και μακρινές προσπάθειες του Μπουχαλάκη. Ίσως θα έπρεπε ο διεισδυτικός Γιαννιώτας να πάρει περισσότερες προσπάθειες αλλά ΟΛΑ αυτά πολύ μικρή σημασία έχουν.

Αυτή η γενιά έδειξε ότι μπορεί να δώσει συνέχεια στη μεγάλη ομάδα των αντρών που κρατιέται πλέον 10 χρόνια στην κορυφή κι ας μην αρέσει σε πολλούς. Επίσης μπορεί να δώσει αυτό που πραγματικά λείπει από την αντρική έκδοση. Το καλύτερο θέαμα, αυτό που θα έκανε την Εθνική ομάδα πιο αγαπητή στο κόσμο της. Γιατί κακά τα ψέματα, αυτή τη στιγμή την αγαπούν μόνο ή κυρίως για τις επιτυχίες της. Ακόμα και αυτό είναι επίτευγμα των τελευταίων 10 χρόνων. Να νικάει εύκολα παιχνίδια που έχανε παλιότερα κι ο κόσμος να γκρινιάζει για το κακό θέαμα.

Κλείνοντας η under 20 έχει το νόημα της προετοιμασίας των επόμενων στελεχών της μεγάλης ομάδας και σε αυτόν τον τομέα θεωρώ ότι δεν τα πήγε άσχημα. Το μέλλον θα δείξει βέβαια. Ο Σάντος πάντως το έχει σκοπό να συνδέσει όλο το σύστημα και να παράγει το ελληνικό ποδόσφαιρο ποδοσφαιριστές με ένα συγκεκριμένο πλάνο και στυλ παιχνιδιού.  Για να δούμε…